تریتیکاله به عنوان غله دست-ساز بشر از ظرفیت بالای تحمل به تنش های محیطی برخوردار بوده و برای کاشت در مناطق حاشیه ای توصیه شده است. این آزمایش به منظور ارزیابی واکنش 18 لاین تریتیکاله مشتمل بر 9 لاین دابل هاپلوئید و 9 لاین 8-7F به همراه دو رقم گندم نان (روشن و کویر)، در محیط های دارای تنش و بدون تنش از لحاظ فعالیت آنزیمی آنتی اکسیدان، در مزرعه تحقیقاتی و آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان در سال زراعی 88-1387 اجرا شد. هردو طرح آزمایشی تا اواسط مرحله به ساقه رفتن، به طور یکسان و همزمان آبیاری شدند و بعد از آن آبیاری براساس تبخیر از تشت تبخیر کلاس A انجام شد. ژنوتیپ های مورد مطالعه، بیشترین میزان تجمع و افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی در شرایط تنش خشکی را داشتند. مقایسات اورتوگنال نشان داد که لاین های تریتیکاله و ارقام گندم دارای اختلاف معنی داری از لحاظ عملکرد و فعالیت آنتی اکسیدانی بوده به-طوری که تریتیکاله در هر دو شرایط محیطی برتر بود. میزان پرولین در مرحله اعمال تنش خشکی افزایش یافت. به عنوان نتیجه گیری کلی، لاین دابل هاپلوئید شماره 4، با داشتن محتوای پرولین بالا و کاهش کمتر عملکرد دانه در شرایط تنش خشکی، به عنوان ژنوتیپ برتر متحمل به خشکی مطرح است.

هدف از انجام این آزمایش بررسی تأثیر پاداکسندة (آنتی اکسیدان) آنزیمی کاتالاز بر بهبود انجمادپذیری اسپرم اسب های ترکمن بود. در این پژوهش چهار سر نریان بالغ ترکمن با میانگین سنی هشت تا ده سال برای اسپرم گیری به کار گرفته شد. پس از گرفتن منی و فرآوری آن در آزمایشگاه، اسپرم های رقیق شده به گروه های تیماری حاوی 0 (شاهد)، 100 (CAT100)، 150 (CAT150) و 200 (CAT200) واحد پاداکسندة کاتالاز در هر میلی لیتر رقیق کننده ی تقسیم شده ی و با یک روش استاندارد، منجمد شدند. پس از یخ گشایی برای همه ی تیمارها جنبایی، زنده مانی، یکپارچگی غشا، ناهنجاری کل و میزان پراکسیداسیون لیپیدی ارزیابی شد. نتایج نشان داد که افزودن 200 واحد بر میلی لیتر کاتالاز به رقیق کننده ی اسپرم اسب، سبب بهبود فراسنجه های جنبایی کل، زنده مانی، یکپارچگی غشایی و کاهش پراکسیداسیون لیپید، نسبت به گروه شاهد و دیگر گروه های تیماری شد (05/0P<). همچنین تیمار 150 واحد بر میلی لیتر کاتالاز نیز سبب بهبود جنبایی کل، زنده مانی و کاهش پراکسیداسیون لیپید نسبت به گروه شاهد شد (05/0P<). همچنین نتایج نشان می دهد که افزودن 100 واحد بر میلی لیتر کاتالاز تأثیر مثبتی روی اغلب فراسنجه های کیفی اسپرم ندارد (05/0P>). بر پایه ی نتایج به دست آمده، تیمارهای آزمایشی تأثیری در کاهش اسپرم های نابهنجار نسبت به گروه کنترل نداشتند (05/0P>). درنتیجه می توان گفت که افزودن 200 واحد بر میلی لیتر کاتالاز به رقیق کننده، سبب بهبود انجمادپذیری اسپرم اسب های ترکمن می شود.

میزان چربی کل ماهی کپور معمولی ، 2/13 درصد بود که جزء ماهیان با چربی بالا دسته بندی می شود. این مقاله، ماهی کپور معمولی را فیله نموده و به مدت 5 دقیقه در عصاره آبی استخراج شده از برگ دارواش (Viscum album L.) به روش پرکولاسیون به عنوان آنتی اکسیدان طبیعی به نسبت های 1، 2 و 4 % غوطه ور گردید، پس از آبگیری فیله ها در شرایط آزمایشگاه، در داخل فیلم های نایلونی قرار گرفته و در یخچال (1C±º 4) نگهداری شد. سپس ارزیابی عصاره به لحاظ بازده استخراج، ترکیبات فنولی و فلاونوئیدی و مهار رادیکال آزاد (DPPH) انجام شد و کیفیت فیله های نگهداری شده در یخچال در فواصل زمانی 0، 4، 8، 12، و 16 روز با آزمون های مقادیر پراکسید (PV)، عدد آنیزیدین (AV)، تیوباربیتوریک اسید (TBA)، اسید های چرب آزاد (FFA) و مقدار توتکس (TOTEX) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بازده استخراج، ترکیبات فنولی، ترکیبات فلاونوئیدی و مهار رادیکال آزاد، به ترتیب 23/5 درصد، mgGA/g E 4/62، mg QE/g E 71/34 و 2/78 درصد بود همچنین مقادیر PV، TBA، FFA، AV و TOTEX در تیمار 4 درصد عصاره بعنوان بهترین تیمار در روز 16 آزمایش به ترتیب (meq g O2/kg Fat) 42/3، (MDA/kg Fat) 55/1، (OA%) 85/0، 67/4 و 51/11 گزارش شد. با توجه به این نتایج، می توان از عصاره آبی دارواش با غلظت 4 درصد برای تأخیر اکسیداسیون چربی در کپور معمولی پرورشی استفاده نمود.

مقدمه: چاقی ( BMIبالای 30) به عنوان یک عامل خطر برای بسیاری از بیماری ها مطرح است. برداشت رادیکال های آزاد توسط آنتی اکسیدان ها از طریق واکنش های آنزیمی و غیر آنزیمی انجام می شود. این تحقیق از نوع کارآزمایی بالینی (Clinical trial) است و به منظور بررسی اثر کاهش وزن بر آنتی اکسیدان های آنزیمی و همبستگی بین آنها انجام شده است.روش ها: با اخذ رضایت نامه کتبی برای گردآوری داده ها، از پرسشنامه های اطلاعات عمومی و تن سنجی و 24 ساعت یادآمد خوراک 3 روز قبل و بعد از مداخله برای برآورد مقدار ریزمغذی و درشت مغذی دریافتی از غذا و توصیه های رژیم غذایی با انرژی محدود به مقدار 1000-500 کیلوکالری کمتر از کالری مصرفی در قبل از مداخله برای کاهش وزن حدود 10 درصد روی 30 نفراز زنان چاق سالم 50 - 19 سال استفاده شد. برای اندازه گیری آنتی اکسیدان های آنزیمی در RBC، قبل و بعد از کاهش وزن، 10 میلی لیتر خون از نمونه ها گرفته و به روش آنزیمی و کیت آزمایش شدند.نتایج: میانگین های گلوتاتیون ردوکتاز (GR) و کاتالاز (CAT) بعد از کاهش وزن، افزایش معنی داری (P<0.01) داشت و میانگین های سوپراکسید دیسموتاز ( (SODو گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) تغییر معنی داری نداشت. بر اساس ضریب همبستگی پیرسون بین متغیرهای وابسته (GPX, CAT, GR, SOD) افراد مورد بررسی بعد از مداخله، بین متغیرهای وابسته SOD با GPX درسطح P<0.001 و r=0.618، و بین SOD با CAT در سطح P<0.05 و r=0.424 همبستگی معنی داری وجود داشت. همچنین بین GPX با CAT با P=0.003 و r=0.527، و بین CAT با GR در سطح P<0.05 و r=0.366 همبستگی معنی داری بعد از مداخله وجود داشت.نتیجه گیری: کاهش وزن حدود 10% می تواند اثر قابل توجهی در بالا بردن آنزیم های آنتی اکسیدانی در زنان چاق داشته باشد و امکان افزایش بیشتر آنزیم های آنتی اکسیدانی و همبستگی بین آنها با کاهش وزن و کاهش نمایه توده بدن تا حد نرمال در افراد چاق وجود دارد.

سابقه و هدف: در زراعت گیاهان دارویی تولید متابولیت ها بسیار حائز اهمیت می باشد. از این رو استفاده از برخی مواد در جهت افزایش رشد و میزان تولید متابولیت های ثانویه مورد توجه واقع شده است. الیسیتور ها به طور کارآمدی برای افزایش تولید متابولیت های ثانویه در گیاهان دارویی مورد استفاده قرار می گیرند. الیسیتور ها می توانند تغییرات فیزیولوژیکی را در گیاه القا نمایند. استعمال خارجی ترکیباتی مثل اسید جاسمونیک و اسید سالیسیلیک باعث القا تنش کاذب در گیاه شده و پاسخ های دفاعی آن را بر می انگیزد. گیاه در پاسخ به تنش اکسیداتیو ایجاد شده، میزان بیان ژن های آنتی اکسیدانی را زیاد نموده و بدنبال آن، فعالیت آنتی اکسیدان های آنزیمی و غیر آنزیمی (اغلب جنبه ی دارویی دارند) افزایش پیدا می کند. بنابراین هدف از انجام این آزمایش، بررسی اثر اسید سالیسیلیک و اسید جاسمونیک در القای تنش اکسیداتیو، و افزایش مقاومت و عملکرد در سرخارگل بود. مواد و روش ها: آزمایش حاضر در سال زراعی 1395-1394 در دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود در سه تکرار و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 12 تیمار انجام شد. تیمار های آزمایشی شامل محلول پاشی با چهار غلظت اسید جاسمونیک (0، 5 20 و 50 میکرومولار)، سه غلظت اسید سالیسیلیک (0، 5/0 و 1 میلی مولار) و محلول پاشی هر دوی آن ها [ (5ja-0. 5 sa, 20 ja-0. 5 sa و 50 ja-0. 5 sa) و (5ja-1 sa, 20 ja-1 sa و 50 ja-1sa)] با فاصله زمانی 10 روز از زمان ورود به فاز زایشی بود، که در سه نوبت تکرار گردید. . القای تنش اکسیداتیو از طریق اندازه گیری فعالیت NADPH اکسیداز و غلظت پراکسید هیدروژن، افزایش مقاومت از طریق اندازه گیری فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی از جمله کاتالاز، گایاکول پراکسیداز، پلی فنل اکسیداز و آسکوربات پراکسیداز و فعالیت آنتی اکسیدان های غیر آنزیمی از جمله فنل کل و اسید آسکوربیک گلبرگ نشان داده شد؛ در نهایت تأثیرپذیری پروتئین محلول برگ، کلروفیل a و b، وزن خشک برگ و عملکرد وزن خشک گل از محلول پاشی سنجیده شد. یافته ها: نتایج تجزیه واریانس نشان داد که محلول پاشی کلیه صفات مورد بررسی را به طور معنی داری تحت تأثیر قرار داد. بیشترین میزان فعالیت NADPH اکسیداز در تیمار 20ja-1 sa مشاهده شد که 6/1 برابر شاهد بود. بیشترین غلظت پراکسید هیدروژن در تیمار های پنج میکرو مولار اسید جاسمونیک و نیم میلی مولار اسید سالیسیلیک مشاهده شد. بیشترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز در تیمار 20 میکرو مولار اسید جاسمونیک با میانگین 021/0 میکرومول بر دقیقه بر گرم وزن تر بافت مشاهده شد. بیشترین و کمترین میزان فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز در برگ به ترتیب در تیمار 20 میکرو مولار اسید جاسمونیک-یک میلی مولار اسید سالیسیلیک و تیمار شاهد با میانگین 205/0 و 038/0 میکرومول بر دقیقه بر گرم بافت بدست آمد. بیشترین میزان فعالیت آسکوربات پراکسیداز به تیمار 20 میکرو مولار اسید جاسمونیک-یک میلی مولار اسید سالیسیلیک با میانگین 29/0 میکرو مول بر دقیقه بر گرم بافت تر برگ تعلق داشت که تقریباً 2 برابر شاهد بود. بیشترین میزان فنل کل در تیمار نیم میلی-مولار اسید سالیسیلیک مشاهده شد که حدود 68/3 برابر شاهد بود. بالاترین میزان اسید آسکوربیک در شرایط اعمال تیمار پنج میکرو مولار اسید جاسمونیک-نیم میلی مولار اسید سالیسیلیک حاصل گردید که 68/4 برابر شاهد بود. نتایج: الیسیتور ها شبکه ای از ترارسانی علامت را القا می کنند که با تشخیص مولکول های الیسیتور توسط پذیرنده شروع می شوند، بدنبال آن اسیدی شدن سیتوپلاسم و افزایش pH خارج سلول را سبب می گردند؛ فعالیت NADPH اکسیداز مسئول تولید گونه های اکسیژن فعال افزایش یافت و تولید پراکسید هیدروژن یکی از گونه های فعال اکسیژن افزایش یافت، فعالیت آنتی اکسیدان های آنزیمی و غیر آنزیمی از جمله میزان فنل ها و اسید آسکوربیک افزایش یافت. افزایش فعالیت سیستم های دفاعی در گیاه باعث بوجود آمدن شرایط مطلوب برای فعالیت های ساخت و ساز گیاه نظیر افزایش میزان کلروفیل های a و b و افزایش میزان پروتئین محلول و در نهایت افزایش وزن خشک برگ و گل گیاه گردید.

این مطالعه برای ارزیابی تغییرات فیزیولوژیک دراثر اسپری برگی گیاه ذرت با نانوکیتوزان  اجرا شد. در این تحقیق، گیاهان ذرت با نانوکیتوزان اسپری شدند و تغییرات در سیستم آنتی اکسیدانی آنزیمی و رنگیزه های  فتوسنتزی مورد بررسی قرار گرفت. گیاهچه های ذرت ده روزه با نانوکیتوزان در غلظت های 50 و 100 میلی گرم در لیتر به مدت پنج روز متوالی اسپری شدند. کاربرد برگی نانوکیتوزان در هر دو غلظت منجر به افزایش معنی دار وزن تر برگ نسبت به گروه شاهد شد. افزایش معنی دار وزن تر ریشه نیز از اسپری برگی با نانوکیتوزان نتیجه شد. محلول‌پاشی برگی نانوکیتوزان همراه با افزایش معنی‌دار غلظت رنگیزه‌های فتوسنتزی شامل کلروفیل Chl a، Chl b و کاروتنوئیدها بود. اسپری برگی با نانوکیتوزان منجر به تحریک قابل ملاحظه فعالیت کاتالاز نسبت به گروه شاهد شد. فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز بدنبال اسپری برگی با نانوکیتوزان نیز روند صعودی نسبت به شاهد داشت. فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز نیز در اثر کاربرد نانوکیتوزان نسبت به شاهد افزایش معنی داری را نشان داد. در روندی مشابه، نانوکیتوزان اثر تحریکی بر فعالیت آنزیم گلوتاتیون ردوکتاز در مقایسه با گروه شاهد داشت. براساس نتایج این تحقیق، کاربرد برگی نانوکیتوزان به طور قابل توجهی همراه با افزایش رنگیزه های فتوسنتزی و آنتی اکسیدان های آنزیمی است که از آن طریق موجب بهبود رشد و مقاومت دربرابر تنش ها می شود.

زمینه و هدف: در پژوهش حاضر اثر فعالیت هوازی حاد بر تغییرات برخی آنتی اکسیدان های آنزیمی و غیرآنزیمی بزاقی در مردان غیرورزشکار بررسی گردید.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 25 مرد غیرورزشکار دانشگاهی (سن 1.6±21.2 سال، وزن 10.1±68.62 کیلوگرم، چربی بدنی 2.9±16.75% و حداکثر اکسیژن مصرفی 2.4±37.54 میلی لیتر برکیلوگرم بر دقیقه)، به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. نمونه های بزاقی در سه مرحله (قبل، بلافاصله و یک ساعت پس از دویدن) بر روی نوارگردان، طبق آزمون بیشینه آستراند جمع آوری شد. میزان فعالیت آنزیم های پراکسیداز، کاتالاز و غلظت اسید اوریک با استفاده از روش های آزمایشگاهی اندازه گیری شد، سپس برای بررسی تغییرات به دست آمده از آزمون آماری اندازه گیری های مکرر و درصورت معنی داری برای مقایسه دو به دو مراحل اندازه گیری، از آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری p£0.05 استفاده گردید.یافته ها: فعالیت آنزیم پراکسیداز، بلافاصله و یک ساعت پس از فعالیت، افزایش معنی داری نسبت به قبل از فعالیت نشان داد، همچنین غلظت اسید اوریک نیز نسبت به فعالیت هوازی، افزایش معنی داری داشت، ولی مقدار فعالیت آنزیم کاتالاز نسبت به فعالیت هوازی، کاهش معنی داری نشان داد. در میزان جریان بزاقی نیز در اثر فعالیت، تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، انجام فعالیت هوازی باعث تولید رادیکال های آزاد می شود و سیستم آنتی اکسیدانی بزاقی به عنوان واکنش بیولوژیکی بدن، برای خنثی سازی و مقابله با اثرات مخرب رادیکال های آزاد، افزایش می یابد.

مقدمه: کارسینوم سلول های سنگ فرشی دهان (OSCC) شایع ترین بدخیمی حفرۀ دهان است که معمولاً از شایع ترین ضایعۀ پیش بدخیم لکوپلاکیای دهانی (OL) ایجاد می شود. برای تغییرات دیسپلازی و بدخیمی، سطح آنتی اکسیدان های خون و بافت بیماران تغییرات چشمگیری می یابد که ممکن است در تشخیص زودهنگام بدخیمی ها مؤثر واقع گردد. هدف از انجام مطالعۀ حاضر ارزیابی آنتی اکسیدان ها (آنزیمی و غیرآنزیمی) در خون بیماران مبتلا به OSCC و OL است. مواد و روش­ها: این مطالعه به صورت شاهد-موردی روی 75 نمونه خون بیماران مبتلا به OSCC و OL مراجعه کننده به مرکز سرطان بیمارستان امام خمینی ایلام انجام شد. آنتی اکسیدان های آنزیمی ]کاتالاز (CAT)، سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و گلوتاتیون پروکسیداز (GPx)[ و غیرآنزیمی (اسید آسکوربیک، بتاکاروتن و ویتامین E) در خون بیماران ارزیابی گردید. داده های به دست آمده از این مطالعه توسط آزمون ANOVA ارزیابی و سطح معناداری P<0. 5 در نظر گرفته شد. یافته­های پژوهش: نتایج نشان داد که میانگین سنی در گروه HC، در هر دو جنس همسان و در گروه OL، سن زنان 4 سال کمتر و در گروه OSCC، سن زنان 2 سال بیشتر از مردان بود. CAT به عنوان شاخص آنتی اکسیدانی در گروه OL در مقایسه با گروه HC و گروه OSCC به طور قابل معناداری افزایش یافت (P<0. 001)؛ همچنین فعالیت CAT و SOD در نمونه های خون OSCC نسبت به گروه کنترل، به طور معناداری کاهش داشت (P<0. 000). GPx نیز در دو گروه OL و OSCC نسبت به گروه HC، کاهش معناداری نشان داد (P<0. 001). نتایج مربوط به عامل های آنتی اکسیدانی غیرآنزیمی بتاکاروتن، ویتامین E و اسید آسکوربیک در دو گروه OL و OSCC به صورت معناداری در مقایسه با گروه HC کاهش داشت (بتاکاروتن (P<0. 000)، ویتامین E (P<0. 001) و اسید آسکوربیک (P<0. 001)). بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که میزان بیان آنتی اکسیدان های آنزیمی و بتاکاروتن با درجۀ دیسپلازی لکوپلاکیای دهان ارتباط معناداری ندارد؛ بنابراین، از روی اندازه گیری سطح آنتی اکسیدان های بیماران مبتلا به OL نمی توان احتمال بروز ضایعات بدخیم دهان را پیش بینی کرد.

مطالعه حاضر جهت بررسی اثرات تنش خشکی روی فعالیت آنزیمی و محتوای کلروفیل 12 ژنوتیپ پیشرفته عدس در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل و بخش مرکزی شهرستان گرمی در سال زراعی 95/1394 به صورت کرت های خرد شده و برپایه طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا گردید شرایط دیم و آبیاری تکمیلی به عنوان عامل اصلی و ژنوتیپ ها به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که میزان پرولین، کاروتنوئید، محتوای کلروفیل a و b در اردبیل معنی دار و کمتر از گرمی شد اما فعالیت آنزیم پراکسیداز، بیشتر از گرمی بود. در شرایط دیم آنزیم آسکوربات پراکسیداز بیشتر از شرایط آبیاری تکمیلی شد. عملکرد دانه در شرایط دیم 22 درصد کمتر از شرایط آبیاری تکمیلی است. میزان کاروتنوئید و محتوای کلروفیل در بافت برگ ها در گیاهان کشت شده در گرمی بیشتر از اردبیل می باشد. بیشترین میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز مربوط به ژنوتیپ ILL6037 (بیله سوار ) و بیشترین میزان پرولین مربوط به ژنوتیپ شماره 12 بود. بیشترین میزان عملکرد دانه در منطقه گرمی و ژنوتیپ شماره 12 ثبت شد (1902 کیلوگرم در هکتار) همبستگی مثبت و معنی دار بین میزان پرولین، درصد پروتئین دانه و فعالیت آنزیم پراکسیداز وجود داشت. همچنین همبستگی مثبت و معنی دار بین عملکرد دانه با کاروتنوئید، کلروفیل های a، b بود اما بین عملکرد دانه و فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیدازهمبستگی منفی وجود داشت. نتیجه گیری نهایی این بود که هر چقدر شرایط رشد برای گیاه مهیاتر شود محتوای کلروفیل گیاه بالا و عملکرد افزایش می یابد همچنین در شرایط تنش میزان پرولین و آنزیم پراکسیداز در گیاه بالا می رود. و باعث افزایش مقاومت ژنوتیپ ها به تنش خشکی می شود. ضمنا با دو بار آبیاری آن هم بصورت محدود، عملکرد دانه در شرایط آبیاری تکمیلی 22 درصد بیشتر از شرایط دیم شد.

به منظور بررسی پاسخ 10 رقم پنبه به تنش کم آبیاری، آزمایشی به‎صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه آموزشی و تحقیقاتی دانشگاه گنبدکاووس در دو سال 1400 و 1401 انجام شد. عامل اصلی تنش کم آبیاری در دو سطح شامل دو مرتبه آبیاری (تشکیل غنچه و شروع گل دهی) و عدم تنش چهار مرتبه آبیاری (تشکیل غنچه، شروع گل دهی، شروع تشکیل غوزه و ابتدای باز شدن غوزه) و عامل فرعی ارقام پنبه در 10 سطح شامل شایان، ساحل، سپید، ساجدی، گلستان، لطیف، ارمغان، پرتو، مای و لودوس بودند. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که مالون دی آلدئید و عملکرد وش تحت تأثیر سال قرار گرفتند و هر سال جداگانه مقایسه میانگین انجام شد، سایر صفات کلروفیل a،b ، کلروفیل کل، کاروتنوئید، پرولین و قندهای محلول تحت تأثیر متقابل تنش کم آبیاری × رقم قرار گرفتند. رقم گلستان از نظر میزان پرولین و قندهای محلول به ترتیب با 2/91 و 27/06 بیش ترین میزان در شرایط تنش کم آبیاری به خود اختصاص داد. بیش ترین عملکرد وش طی سال اول و دوم در شرایط عدم تنش متعلق به رقم ساجدی به ترتیب با 4596 و 4593 کیلوگرم در هکتار و کمترین عملکرد وش در شرایط تنش کم آبیاری سال اول و دوم متعلق به رقم سپید به ترتیب با 1649 و 1756 کیلوگرم در هکتار بود. نتایج ضرایب همبستگی نشان داد ارقام گلستان و ساجدی جز ارقام متحمل به تنش و رقم های ساحل و سپید جز ارقام حساس به تنش آبی و با عملکرد ضعیف بوده بقیه ارقام جز ارقام نیمه حساس به تنش آبی معرفی شدند.